Górzno

Tego szukamy w Górznie

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Górzno, pogoda Górzno, parafia Górzno, gmina Górzno, park linowy Górzno.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Górznie, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

Historia Górzna sięga aż do 1239 r., kiedy to pojawiają się pierwsze wzmianki o tym miejscu. W tamtym czasie Górzno było własnością biskupów płockich i znajdowało się na terenie dawnej ziemi dobrzyńskiej. W 1327 r. Górzno otrzymało prawa miejskie, które zostały nadane przez biskupa płockiego Floriana. W tym okresie miasto dynamicznie się rozwijało i było jednym z większych ośrodków gospodarczych na ziemi dobrzyńskiej. Handel drewnem i rybami odgrywał tu ważną rolę. Ponadto, biskupi płoccy założyli winnice na stokach licznych pagórków.

Parafia w Górznie została utworzona przed założeniem miasta i była zarządzana przez Bożogrobców, którzy byli strażnikami grobu Jerozolimskiego. Pierwszy kościół pod wezwaniem św. Krzyża był wykonany z drewna i prawdopodobnie znajdował się poza granicami miasta. Górzno, będące własnością biskupów płockich, było siedzibą klucza majątkowego i dekanatu wchodzącego w skład diecezji płockiej. Starostowie i biskupi zamieszkiwali zamek usytuowany na wzgórzu nad jeziorem, który pełnił funkcję letniej rezydencji.

Podczas panowania Zygmunta III w Górznie ustanowiono trzy doroczne jarmarki i cotygodniowy targ. Mieszkańcy miasta utrzymywali się głównie z handlu, rybołówstwa i rolnictwa. W roku 1580 król Stefan Batory odwiedził Górzno. W 1595 r. 43 mieszczan zajmowało się uprawą pól, a rzemiosło było utrzymywane przez 11 szewców, 8 krawców, 3 kowali i 2 kuśnierzy. Prawie każde gospodarstwo prowadziło na własną rękę rzeźnię dla trzody chlewnej i bydła. W 1618 r. założono w miasteczku szkołę i szpital dla ubogich, któremu biskup Henryk Firlej przekazał 1 włókę ziemi.

W wieku XVII Górzno przeżywało bardzo trudny okres, który był naznaczony wojnami, zniszczeniami, upadkiem gospodarczym, epidemiami i spadkiem liczby ludności. W dniach 11-12 lutego 1629 r. wojska polskie pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego, składające się z 4000 żołnierzy, doznały klęski w bitwie z Szwedami, którzy mieli 10 000 żołnierzy. Po bitwie Szwedzi zajęli Górzno i spowodowali znaczne zniszczenia. W tym czasie spalono kościoły św. Anny (odbudowany w 1712 roku) i św. Krzyża (odbudowany w 1643 r.). Kościół św. Anny został ponownie odbudowany po pewnym czasie, jednak w 1728 r. uległ spaleniu od uderzenia pioruna. Po kolejnym pożarze w 1773 r. zaniechano jego dalszej odbudowy.

W 1772 r., w wyniku rozbiorów, Górzno stało się częścią zaboru pruskiego. Prawdziwy rozwój miasta nastąpił w XVIII wieku. W okolicy miasta zaczęły powstawać coraz więcej młynów, browarów, rzeźni, gorzelni i cegielni. W tamtym czasie Górzno miało dwie miejskie bramy i długi prostokątny rynek. W 1773 r. miasto zostało nawiedzone przez groźny pożar, który spustoszył prawie całe miasto. Odbudowa trwała 12 lat. Górzno nigdy nie posiadało murów obronnych, tylko wały ziemne, co sprzyjało rozwojowi przestrzennemu miasta. Życie społeczne było również urozmaicone dzięki organizowanym jarmarkom, targom, odpustom i świętom brackim.

Po kongresie wiedeńskim w 1772 r. Górzno stało się jedynym miastem ziemi dobrzyńskiej, które zostało włączone do zaboru pruskiego. Parafia została podzielona między dwa zaborców, a miasto znalazło się na granicy. W Karwie powstała komora celna (obecnie szkoła), ponieważ właśnie tam przebiegała granica między zaborami pruskim i rosyjskim. Prusacy pozostawili prawo do korzystania z majątków ziemskich, jednak dobra kościelne przeszły pod zarząd państwowy. Wprowadzono obowiązek służby wojskowej, a obowiązek szkolny był ściśle egzekwowany. We wszystkich wsiach wybudowano szkoły (Fiałki, Czarny Bryńsk, Nowy Świat, Zaborowo, Miesiączkowo, Górzno). W tym czasie miasto miało charakter rolniczo-rzemieślniczy.

Warto wspomnieć o istotnym wydarzeniu historycznym, jakim było starcie między Prusakami wycofującymi się z Torunia a Francuzami, które miało miejsce w Górznem w 1806 roku.

Po okresie wojen, epidemii, wysiedleń i emigracji, Górzno liczyło w 1810 roku zaledwie około 673 mieszkańców.

W 1830 r. wybuchło powstanie listopadowe, a na terenie Górzna rozwijała się działalność konspiracyjna, organizując pomoc dla powstańców w postaci broni, żywności i koni. Podobnie, w 1863 r. organizowano pomoc dla żołnierzy powstania styczniowego. W czasie I wojny światowej Górzno uniknęło walk frontowych. Po ostatecznym ratyfikowaniu traktatu wersalskiego w 1920 r. miasto zostało włączone do Polski. Nastąpił dynamiczny rozwój miasta, wzrósł handel, rzemiosło i rozwijała się kultura. II wojna światowa przerwała ten rozwój, miasto zostało wcielone do Rzeszy, a ludność zaczęła opuszczać Górzno. Wyzwolenie nastąpiło w styczniu 1945 r. Po wojnie zmieniła się struktura zawodowa miasta, a w latach 50. odnotowano spadek liczby ludności. W okresie Polski Ludowej Górzno funkcjonowało podobnie jak inne miejscowości, a zmiany nastąpiły w latach dziewięćdziesiątych. W 2015 r. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus została patronką miasta.

Po resztę informacji sięgaj do Twojego Miasta:
Informacje
Pogoda
Dane statystyczne